29 maart 2011

's Morgens op de fiets was het wel wat fris, maar tranen bevatten zout en bevriezen niet zo snel. Vanmorgen was er geen hond die bedelde om een stukje kaas. Geen hond die op de bank lag en ook geen hond die even naar buiten wilde. Ik hoefde ook geen poep of pis op te ruimen. Het was stil en leeg. Ik zie Katja voor me in haar laatste dagen. Eigenlijk was er niet veel contact meer. Het enige waren haar grote ogen en de ademhaling, het op en neer gaan van haar buik. Hartverscheurend was haar gejank in haar laatste nacht. Wat was het een lieve hond.